Hindoeïsme

Een van de oudste godsdiensten ter wereld is het hindoeïsme, welke al rond 3000 voor Christus in India is ontstaan. Net als het jodendom kan het hindoeïsme, mede door zijn oude tradities, naast een religie ook gezien worden als een levensstijl. Iets wat het hindoeïsme kenmerkt is dat er veel vrijheid is om het geloof naar eigen inzicht in te delen. Het staat de gelovige bijvoorbeeld vrij om veel of slechts een paar goden te eren. Verder zijn Hindoes niet verplicht om de te tempel te bezoeken of dagelijks te bidden. Het is aan de persoon zelf laten hoe hij of zij hun geloof wil belijden.

In India is ongeveer 80 % van de bevolking hindoe. Men is hindoe door geboorte. Overal ter wereld vinden we hindoes. Vooral in Zuidoost-Azië, India, Nepal, Thailand, Sri Lanka Bangladesh en op Bali is een groot deel van de bevolking hindoe. Maar ook in de westerse wereld zijn hindoe gemeenschappen. Vanuit het Vaishnavisme, een monotheïstische stroming die vooral Vishnoe aanbidt, is in 1966 de beweging Hara Chrisna ontstaan.

Ontstaan van Hindoeïsme

Zo’n 3000 jaar voor christus woonde er een volk de Indusvallei aan de rivier de Sindu. DIt volk kreeg later de naam Hindoe. Ze hadden een eigen geloof genaamd Santana Dharme. Het hindoeïsme is geen geloof wat een stichter heeft zoals de andere besproken geloven wel hebben, maar het is een levenswijze. Ook is er niet iets als een bijbel aanwezig. Wel zijn er Veda’s. Dit zijn heilige teksten, lofzangen, spreuken en gebeden, welke ongeveer 1500 jaar oud zijn. Er wordt geloofd dat er een samenhang is tussen de mens en het universum. Ook geloven ze dat er een schepper is, genaamd Brahma. Andere goden zijn Vishnu (de beschermer), Shiva (de god die het kwaad kan doen verdwijnen), Rama en Ganesha.

Voor hindoes zijn de familiebanden erg belangrijk. Aan het eind van het leven wordt het lichaam verbrand. Voor hindoes is het eind van het leven niet iets wat men vreest omdat er geloof is in een nieuwe toekomst met wedergeboorte. In Nepal is het zo dat hindoes als zij het sterven voelen naderen al naar een plaats gaan waar ze gecremeerd zullen worden. Voor wie India wel eens heeft bezocht is een tocht over de Ganges een onvergetelijke belevenis. Hier wordt aan de oevers de lichamen verbrand en de as wordt in de rivier gestrooid. Maar mensen baden ook in deze rivier en offeren. Vooral bij zonsopgang raakt men geheel onder de indruk van het leven wat zich hier afspeelt.

Het geloof thuis belijden kan net zo belangrijk zijn als aanbidding in de tempel voor hindoes. Aanbidding kan zijn door woorden, muziek, dans of stilte. Yagna (offer) is een belangrijk aspect van aanbidding.

Hindoestaanse muziek

De Hindoeïstische muziek is meer dan 3000 jaar geleden ontstaan vanuit de eerder genoemde Veda’s. In de veda’s zijn onder andere toonladders en techniek van muziek omschreven. Toendertijds werd de muziek gebruikt om gebeden te ondersteunen. Deze gebeden werden duizenden jaren verspreid door middel van muziek.Tot op de dag van vandaag zit de Hindoeïstische muziek vol met deze religieuze teksten.

Indiase muziek is een onderdeel van aanbidding. Ze gebruiken Kirtan (call and response), zingen mantra's en Bajan (lofliederen) tijdens aanbidding in de tempel. Ze gebruiken Raga, een schaal van zeven noten, en Tala, wat een ritmisch patroon is, begeleid door tabla-drums, sitar en andere percussie-instrumenten.